Nd’atë mot Jisui pa shumë gjindë e pati lipisi për ata e shëroi të sëmurmit e tyre. E si arru mbrëmja, ju qastin atij dishipulit e tij tue i thënë: ‘Vëndi është i shkretë dhe hera po shkoi, lëshó gjindjet se, vatur te katundet, të blejnë për ata të ngrënit’. E Jisui i tha atyre: ‘S’kanë ku të venë, jipni ju atyre të hanë’. Po ata i thanë atij: ‘Nëng kemi këtu më se pesë kravele bukie e dy pishq’. E aí tha: ‘Síllnimi këtu’; e po çë urdhëroi gjindëvet të uleshin mbi barët, marrë pesë kravelet e dy pishqit, tue ruajtur ndër qiel, i bekoi e, si i çajti, i dha bukët dishipulvet e dishipulit gjindëvet. Dhe hëngrën gjithë e u ndëndëtin, e me copat çë qëndruan muartin dymbëdhjetë kufë plotë. Dhe ata çë kishin ngrënë ishin afër pesëmilë burra, veç gravet e të vigjëlvet. E shpejt Jisui anangasi dishipulit e tij të hypeshin te barka dhe të shkojin përpara atij mbatanë njera çë aí të lëshonej gjindjet.

 

In italiano:

 

 

In quel tempo Gesù, sceso dalla barca, vide una grande folla e sentì compassione per loro e guarì i loro malati. Sul far della sera, gli si accostarono i discepoli e gli dissero: ‘Il luogo è deserto ed è ormai tardi; congeda la folla perché vada nei villaggi a comprarsi da mangiare’. Ma Gesù rispose: ‘Non occorre che vadano; date loro voi stessi da mangiare’. Gli risposero: ‘Non abbiamo che cinque pani e due pesci!’ Ed egli disse: ‘Portatemeli qua’. E dopo aver ordinato alla folla di sedersi sull’erba, prese i cinque pani e i due pesci e, alzati gli occhi al cielo, pronunziò la benedizione, spezzò i pani e li diede ai discepoli e i discepoli li distribuirono alla folla. Tutti mangiarono e furono saziati; e portarono via dodici ceste piene di pezzi avanzati. Quelli che avevano mangiato erano circa cinquemila uomini, senza contare le donne e i bambini. Subito dopo ordinò ai discepoli di salire sulla barca e di precederlo sull’altra sponda, mentre egli avrebbe congedato la folla.